Eftirfarandi ræðu flutti Inga Rán Ármann fermingarbarn í fermingarathöfn sinni í Háskólabíói 18. apríl 2010.
Góðir gestir,
Ég ætla að segja frá hversvegna ég tók þá ákvörðun að fermast borgaralega. Um þennan valkost að fermast borgaralega vissi ég ekki um, fyrr en hann Styrmir frændi minn tók þá ákvörðun í fyrra að fermast á þann hátt. Ég kynnti mér viðfangsefnið nánar og komst að þeirri niðurstöðu að ég vildi fermast borgaralega.
Mér fannst fermingarfræðslan áhugaverð, við vorum frædd um lifnaðarhætti annarra þjóðfélaga og ólík viðhorf okkar sem búum á jörðinni. Okkur var kennt að nota gagnrýna hugsun og bera virðingu fyrir okkur sjálfum og umhverfi okkar. Borgaraleg ferming getur í raun einnig verið umhugsunartími fyrir börn því sum þrettán ára börn eru ekki tilbúin að taka þá ákvörðun að staðfesta kristna trú eða aðra trú. Sumir kjósa þá að verða trúleysingjar, sumir staðfesta sína trú aðeins seinna þegar þeir eru tilbúnir og aðrir velja sér eitthvað annað og jafnvel mynda sínar eigin trúarskoðanir. Svo þarf þetta ekki alltaf að snúast um trú, það er einnig hægt að fermast af öðrum ástæðum, hver myndar sínar eigin skoðanir og fylgir þeim.
Nokkur börn í skólanum mínum voru að forvitnast um borgaralega fermingu og þau fóru að spyrja alls konar spurninga s.s. heldur þú þá uppá jólin? eruð þið þá með gjafir og jólatré? og ein spurningin var: ferð þú ekki samt í kjól í fermingarveisluna? Ég svaraði þeim öllum og leyfði þeim endilega að spyrja fleiri spurninga. Merkilegast var samt hve margir ættingjar mínir höfðu aldrei heyrt um borgaralega fermingu svo það var alveg nýtt í eyrum þeirra og varð ég þá að fræða þá um ýmsa þætti fermingarinnar. En allir í fjölskyldunni tóku þessari ákvörðun mjög vel og finnst þeim afar gott að börnum sé boðin þessi möguleiki því áður fyrr voru fáir valkostir og fermdust því flest börn kirkjulega.
Oft er sagt að eftir fermingu sé maður kominn í fullorðinna manna tölu, sum börn mistúlka það og halda að þau eigi að hegða sér eins og fullorðið fólk gerir, hvort sem er á jákvæðan eða neikvæðan hátt. En við erum ennþá börn og reynum að halda í barnið innra með okkur. Ég er ánægð með þessa ákvörðun og er þakklát fyrir fræðsluna sem ég hef fengið.
Ég þakka fyrir mig og óska þeim fermingarbörnum sem fermast með mér hér í dag til hamingju með daginn.
Góðir gestir,
Ég ætla að segja frá hversvegna ég tók þá ákvörðun að fermast borgaralega. Um þennan valkost að fermast borgaralega vissi ég ekki um, fyrr en hann Styrmir frændi minn tók þá ákvörðun í fyrra að fermast á þann hátt. Ég kynnti mér viðfangsefnið nánar og komst að þeirri niðurstöðu að ég vildi fermast borgaralega.
Mér fannst fermingarfræðslan áhugaverð, við vorum frædd um lifnaðarhætti annarra þjóðfélaga og ólík viðhorf okkar sem búum á jörðinni. Okkur var kennt að nota gagnrýna hugsun og bera virðingu fyrir okkur sjálfum og umhverfi okkar. Borgaraleg ferming getur í raun einnig verið umhugsunartími fyrir börn því sum þrettán ára börn eru ekki tilbúin að taka þá ákvörðun að staðfesta kristna trú eða aðra trú. Sumir kjósa þá að verða trúleysingjar, sumir staðfesta sína trú aðeins seinna þegar þeir eru tilbúnir og aðrir velja sér eitthvað annað og jafnvel mynda sínar eigin trúarskoðanir. Svo þarf þetta ekki alltaf að snúast um trú, það er einnig hægt að fermast af öðrum ástæðum, hver myndar sínar eigin skoðanir og fylgir þeim.
Nokkur börn í skólanum mínum voru að forvitnast um borgaralega fermingu og þau fóru að spyrja alls konar spurninga s.s. heldur þú þá uppá jólin? eruð þið þá með gjafir og jólatré? og ein spurningin var: ferð þú ekki samt í kjól í fermingarveisluna? Ég svaraði þeim öllum og leyfði þeim endilega að spyrja fleiri spurninga. Merkilegast var samt hve margir ættingjar mínir höfðu aldrei heyrt um borgaralega fermingu svo það var alveg nýtt í eyrum þeirra og varð ég þá að fræða þá um ýmsa þætti fermingarinnar. En allir í fjölskyldunni tóku þessari ákvörðun mjög vel og finnst þeim afar gott að börnum sé boðin þessi möguleiki því áður fyrr voru fáir valkostir og fermdust því flest börn kirkjulega.
Oft er sagt að eftir fermingu sé maður kominn í fullorðinna manna tölu, sum börn mistúlka það og halda að þau eigi að hegða sér eins og fullorðið fólk gerir, hvort sem er á jákvæðann eða neikvæðann hátt. En við erum ennþá börn og reynum að halda í barnið innra með okkur. Ég er ánægð með þessa ákvörðun og er þakklát fyrir fræðsluna sem ég hef fengið.
Ég þakka fyrir mig og óska þeim fermingarbörnum sem fermast með mér hér í dag til hamingju með daginn.